คนเรานั้นมีความฝัน เรา…ก็มีความฝัน
ถ้าความฝันนั้นเป็นจริง ก็คงจะดีไม่น้อย แต่ถ้าถ้าไม่เป็นจริง
ก็เปรียบได้ดั่งความฝันอันเลือนลาง
ในช่วงเวลาหนึ่ง หลายๆท่านคงสงสัยปัญหาชีวิตของตัวเอง ว่า ทำไมถึงไม่มีความสุข ไม่ลงตัวเหมือนคนอื่นกับเค้าซักที มีแต่ย่ำแย่ มีแต่ความท้อแท้ มีแต่ปัญหาชีวิตรุมเร้า หลักๆก็ไม่ว่าจะเป็นเรื่องงาน ครอบครัว ความรัก
และมักจะเป็นกันช่วงตอนเรียนจบ หรือ ช่วงเข้าสู่วัยทำงาน 25-35 ทางแก้ปัญหานั้นก็ช่างมืดมนเหลือเกิน ไม่รู้จะพึ่งพาหรือขอคำปรึกษาจากใครดี
ทั้งนี้ หนทางสว่างนั้น ที่เป็นแรงผลักดันให้เราไม่สิ้นหวังอาจจะขึ้นอยู่กับประโยคที่ว่า " ชีวิตไม่สิ้นหวัง" เพราะถึงแม้จะสิ้นหวัง เจอเรื่องเลวร้ายมาขนาดไหน แต่มนุษย์เรา ย่อมจะพบกับความสุขหลังจากผ่านปัญหาเลวร้ายในชีวิตไปได้เสมอ " แปลกดีไหมครับ " และก็จะเป็นอย่างนั้นจริงๆ
ทุกๆคน รวมไปถึงกระผม ก็คงจะเคยผ่านเรื่องเลวร้ายในชีวิตมาเช่นกัน บางที....อาจจะเป็นช่วงวัยหรือช่วงเวลาที่ต้องชดใช้กรรมต่างๆมากที่สุดก็เป็นได้ ถ้าแนะนำหลักทางพุทธศาสนาก็คือ ควรหมั่นทำบุญ ทำทานทุกครั้ง เมื่อมีโอกาสนะครับ ส่วนสิ่งเลวร้ายก็ให้มันผ่านพ้นไป เก็บไว้เป็นอุทาหรณ์ แต่ไม่ควรเก็บมาคิดมาก อดทน หมั่นเพียร และสู้ต่อไป นึกถึงคนข้างหลังที่เขารักเรา และคนที่เรารัก
กระผมขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆคนนะครับ มาก้าวเดินไปด้วยกัน ด้วยบทความที่จะกล่าวจากนี้ ที่กระผมมักจะท่องจำไว้เสมอ
ชีวิตที่เหลืออยู่นับต่อจากนี้ -จนถึง - วันสุดท้ายของชีวิต
เราขออุทิศ ทุ่มเท กายและใจเพื่อ บิดา มารดา คนที่รักทั้งหลาย และคนที่ต้องการความรักและการดูแล ปกป้องจากเรา เขาคือชีวิต
ความหวัง และคุณค่าในการมีชีวิตอยู่ของข้าพเจ้าในตอนนี้
ถึงแม้ทางเดินของแต่ละคนจะต่างกัน
แต่ศรัทธานั้นยังคงมีอยู่ในใจ
แม้ความหวัง ที่เคยเปล่งประกาย สิ้นแสง
แม้หมดสิ้นความหวัง แต่ศรัทธา ยังคงหลงเหลืออยู่ในใจ
รอความหวังว่า สักวัน ความสุขและสิ่งดีๆจะปรากฏแก่เรา อย่างแน่นอน .
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น